درمانی دردم ها لی چویلت
شیتم کردیه بژانگ نازت
تا کی بنورم قد وو بالای جیو چناربرزد
تا کی درد دیوری و کول بکیشم
هناس سردو رنج بیورم
درد کاریو زخم دلبرم
هر خدا زانی بی کار و کسم
مردم گوش بگیرن
درد گرانم
و ناز چاود دینم سزانم
فدای پنجیله جور وفر شاهود
غمم سنگینو دلم شکیایه
دی کسی نمن له ناو دونیاگم
قسمت هر یسه غریب و شان بوم
جور ناکسان دایم و شان بوم
وفا دی نمن له ی دونیای فانی
تا کی بگیرم ارای چاواند
دوعام هر یسه دلت هر شاد بود
خموو خوسیلد خوم و کول کیشم
خدا خوی زانی دوعام هر یسه
مرگم له نووای بالای برزد بو .....
رسول رشیدی
هم قدم