شانه به شانه ات زندگی کردم

شانه به شانه آمدم و جا نزدم

اما تو چه کردی

شانه به شانه رفتن

شانه به شانه خیانت

شانه به شانه حبس عشق

شانه به شانه ام مرگ آرزو کردی

سوختم از فراغت ولی رفتن تجویز کردی

برای درمان چشمانی که بارانی بود

از فراغ زلف های رقصان در بادت

حالا من ماندم و راه طولانی پیش رو

راهی بی بازگشت

به جهانی که بعد از تو

جهنمم شد ....

رسول رشیدی

چشم هایم را باز میکنم و به دنیا سلام میدهم نغمه سر میدهم

از پایان زجرها و زخم ها تن میشورم از غبار کهنه تن

زندگی تازه میشود در رگ هایم ، بند بند رگ هایم

جاری از چشمان توست قلبم جلوه گاه جمال چو ماهت

شده این قلب را از من قبول کن

هدیه زندگی است قلبی که تو را

فرا میخواند هر ثانیه ثانیه

پمپاژ میشود عشق

جریان میابد شریان بوسه

و تو در بطن زندگی منی

رسول رشیدی

اگر رها کند ایام از این قفس ما را 

سبوی باده و گلبانگ چنگ ما را 

شکوفه ها بشکفتند و باغ پر از گسل شد 

ولی به برگ گلی نیست دسترس ما را 

بخش هایی از کتاب......

کتاب روح من است

درمانی دردم ها لی چویلت

شیتم کردیه بژانگ نازت

تا کی بنورم قد وو بالای  جیو چناربرزد

تا کی درد دیوری و کول بکیشم

هناس سردو رنج بیورم

درد کاریو زخم دلبرم

هر خدا زانی بی کار و کسم

مردم گوش بگیرن

درد گرانم

و ناز چاود دینم سزانم

فدای پنجیله جور وفر شاهود

 غمم سنگینو دلم شکیایه

دی کسی نمن له ناو دونیاگم

قسمت هر یسه غریب و شان بوم

جور ناکسان دایم و شان بوم

وفا دی نمن له ی دونیای فانی

تا کی بگیرم ارای چاواند

دوعام هر یسه دلت هر شاد بود

خموو خوسیلد خوم و کول کیشم

خدا خوی زانی دوعام هر یسه

مرگم له نووای بالای برزد بو .....

رسول رشیدی

حکم میکنم که بمانی تبرئه نمیشوی  جرمت سنگین است "دل بردن " تو را به زندان واژه ها تبعید میکنم  جایی که تنها واژه دوستت دارم است زندانی پر از کسانی که روح آدمی را ربوده اند میان واژه ها شکنجه ات میکنم مینویسم حکم شود  به تبعید میان دوستت دارم ....

رسول رشیدی

درونم غوغاست

پٌرم از تشویش

در اوج غرور

له شد آرزوهایم

تنهایی  دور

قلبم تار تنیده

شکار شده دلم

به دست چشم هایت

افسون شده دلم

و تو از این دل

بیقرار خبر نداری

و نمیدانی هر ثانیه

عشق جریان میابد

میان تمام رگ هایم

جاودانی تا ابد میان

دلی محکوم به تنهایی ....

رسول رشیدی